İzmir’de yaşayan D.Ö., ramazanda saat 03.30’da davul çalınmasına izin verilmesi suretiyle uyandırıldığını, gürültü niteliğindeki bu uygulamanın sağlıklı çevrede yaşama hakkını engellediğini, ayrıca ibadete zorlayıcı sonuçlarının olduğunu da iddia ederek uygulamanın dayanağı olan işlemin iptal edilmesi için Konak Kaymakamlığı aleyhine İzmir 4. İdare Mahkemesi’ne dava açtı. İdare Mahkemesi de ramazanda davul çalınmasının gelenekselleşmiş bir uyandırma yöntemi olduğu, İslam dinine inanmayan ya da ibadet yöntemlerine kayıtsız kalanların, salt davul çalınmasıyla ibadete zorlandığının, bu yolla inanç özgürlüklerine müdahalenin mümkün olmadığı gerekçesiyle, işlemin iptal istemini reddetti. Kararın temyiz incelemesini yapan Danıştay 10. Dairesi de mahkemenin kararını onadı.
D.Ö. bunun üzerine ramazanda gece davul çalınmasının özel hayata ve aile hayatına saygı hakkını ihlal ettiği iddiasıyla Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuruda bulundu. D.Ö.’nün başvurusunu kabul edilemez olduğuna karar veren Anayasa Mahkemesi, ramazan davulunun, Türkiye’de yaşayan bireylerin çoğunluğu bakımından benimsenen ve sahiplenilen bir gelenek olduğunu belirterek, birlikte yaşama amacını taşıyan diğer bireyler yönünden hoş görülmesi beklenen bir olgu olduğunu kaydetti. Kararda “Türkiye’de yaşayan diğer kişilerle birlikte başvurucunun da maruz kaldığı sesin süresi ve yoğunluğu Anayasa’nın 20. maddesinde koruma altına alman güvenceleri işletecek asgari ağırlıkta bulunmamaktadır. Dolayısıyla üçüncü kişilerce belli kural dâhilinde kontrollü gerçekleşen davul çalma eylemiyle oluşan gürültünün devletin müdahalesini gerektirecek seviyeye ulaşmadığı sonucuna ulaşılmaktadır.” denildi.
Kaynak:
www.resmigazete.gov.tr
