Uluslararası
İşgücü Kanunu’nun amacı ve Uluslararası İşgücü Kanunu Uygulama Yönetmeliği’nin
amacı temelde aynı konulara odaklanmaktadır. Bu konular: uluslararası işgücü
politikalarının belirlenmesi, uygulanması, izlenmesi, yabancılara çalışma izni
ve çalışma izni muafiyetlerinin verilmesi süreçlerinin düzenlenmesidir. Kanun,
genel ilkeleri ortaya koyarken; yönetmelik, bu kanun çerçevesinde yapılacak
işlemlerde izlenecek daha detaylı usul ve esasları belirlemektedir. Bu nedenle
hem Kanun hem de Yönetmelik, yabancı işgücünün Türkiye’deki yasal çerçevesini
ve yetkililerin bu alandaki sorumluluklarını netleştirmeyi hedefler.
28/7/2016
tarihli ve 6735 sayılı Uluslararası İşgücü Kanunu’nun Uygulama Yönetmeliği’nde bazı
değişiklikler yapılmış olup bu değişiklikler Uluslararası İşgücü Kanunu
Uygulama Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik başlığı
altında 15.10.2024 tarihinde Resmî Gazete ile yürürlüğe girdi.
Bu
değişiklikler, yabancıların çalışma izni muafiyetleri ve başvuruları konusunda
daha esnek ve genişletilmiş düzenlemeler getiriyor. Özellikle sürelerin
uzatılması ve belirli meslek gruplarına yönelik yeni düzenlemeler dikkat
çekiyor.
Yönetmelik
şu şekildedir:
MADDE
1- 2/2/2022 tarihli ve 31738 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Uluslararası İşgücü Kanunu Uygulama Yönetmeliğinin 48 inci
maddesinin birinci fıkrasının (h) bendinde yer alan “altı aya” ibaresi “üç
yıla” şeklinde değiştirilmiş, aynı fıkranın (k) bendinde yer alan “spor
meşruhatlı vize ile” ibaresi yürürlükten kaldırılmış ve aynı fıkraya aşağıdaki
bentler eklenmiştir.
“ş)
6458 sayılı Kanunun 46 ncı ve 91 inci maddeleri kapsamındakilerden
İçişleri Bakanlığınca sistem üzerinden bildirilenler, bildirimde belirtilen
kapsam ve sürelerde,
t)
Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığının uygun görüşü olması kaydıyla, daimi
basın kartı kapsamında gelen yabancı basın mensupları görevleri süresince,”
MADDE
2- Aynı Yönetmeliğin 49 uncu maddesinin üçüncü fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(3)
Yurt içinden yapılacak çalışma izni muafiyeti başvuruları, yabancının
Türkiye’de yasal olarak bulunduğu süreler içerisinde yapılır.”
MADDE
3- Aynı Yönetmeliğin 53 üncü maddesinin birinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“(1)
48 inci maddenin birinci fıkrasının (b) ve (c) bentleri kapsamında çalışma izni
muafiyeti verilen yabancılar için çalışma izni muafiyetinin düzenlendiği
tarihten itibaren altı aylık, diğer çalışma izni muafiyetlerinde ise on iki
aylık süre geçmedikçe aynı muafiyet kapsamında yeni başvuru yapılamaz, (ı)
bendi kapsamında çalışma izni muafiyeti verilen yabancılar için takvim yılı
esas alınır.”
“(6)
48 inci maddenin birinci fıkrasının (ş) bendi kapsamındakiler, 49 uncu,
50 nci ve 51 inci maddelerden istisna tutularak, bildirimde
belirtilen kapsam ve sürelerde çalışma izni muafiyeti kapsamında
değerlendirilir. Bu kapsamdakiler için sadece çalışma izni muafiyet bilgi formu
düzenlenir.
(7)
Altıncı fıkraya ilişkin usul ve esaslar Bakanlık ve İçişleri Bakanlığınca
müştereken belirlenir.”
MADDE
4- Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE
5- Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanı yürütür.
Kaynak:
https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2024/10/20241015-1.htm
