1.
Giriş
Göç
konularındaki küresel ve bölgesel gelişmelerin etkisi ve YUKK'un yürürlüğe
girmesiyle Türk yabancılar hukukunda meydana gelen köklü değişiklikler ve yeni
yaklaşımlar sonucunda yabancıların çalışma izinlerini düzenleyen mevzuatın da
yeniden ele alınması gündeme gelmiştir. Bu çerçevede 6735 sayılı Uluslararası
İşgücü Kanunu'yla (UİK) çalışma hayatında yeni bir düzenlemeye gidilmiş, 4817
sayılı Kanun on üç yıl sonra yürürlükten kaldırılmıştır. [1]
Yeni bir
kanuna duyulan ihtiyaç açıklanırken, uluslararası işgücüne ilişkin
politikaların belirlenmesi, uygulanması, izlenmesi, yabancılara verilecek
çalışma izni ve çalışma izni muafiyetlerine dair iş ve işlemlerde izlenecek
usul ve esasların, yetki ve sorumlulukların ve uluslararası işgücü alanındaki
hak ve yükümlülüklerin düzenlenmesi olduğu belirtilmiştir. Kanun'un kapsamını
ise Türkiye'de çalışmak için başvuruda bulunan veya çalışan, bir işveren
yanında mesleki eğitim görmek üzere başvuruda bulunan veya görmekte olan, staj
yapmak üzere başvuruda bulunan veya staj yapan yabancılar; Türkiye'de geçici
nitelikte hizmet sunumu amacıyla bulunan sınır ötesi hizmet sunucusu
yabancılar; yabancı çalıştıran veya çalıştırmak üzere başvuruda bulunan gerçek
ve tüzel kişiler ile çalışma izninden muaf tutulan yabancılar oluşturmaktadır.
Kanun'un
öncelikle üzerinde durduğu konu, uluslararası işgücü politikasının
belirlenmesidir. Uluslararası işgücü politikası, uluslararası işgücü
hareketliliği, bölgesel gelişmeler, istihdam ve çalışma hayatına ilişkin
gelişmeler, sektörel ve ekonomik dönemsel değişiklikler, kalkınma plan ve
programları, diğer ülkelerle olan ikili ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkiler,
Türkiye'nin taraf olduğu ikili veya çok taraflı anlaşmalar ve uluslararası
sözleşmeler, kamu düzeni, kamu güvenliği ve kamu sağlığı dikkate alınarak belirlenecektir.
Aşağıda,
bugün yürürlükte olan düzenlemeler çerçevesinde yabancıların Türkiye'de çalışma
hakkı elde edebilmelerine yönelik ilkeler ve izin süreçleri hakkında bilgiler
verilecektir.
2. Çalışma Alanındaki Sınırlamalar
Çalışma
izinleri, tarım, sanayi veya hizmet sektörleri, belirli bir meslek, işkolu veya
mülki ve coğrafi alan itibarıyla belirli bir süre için
sınırlandırılabilecektir. İş piyasasındaki durum ve çalışma hayatındaki
gelişmeler, istihdama ilişkin sektörel ve ekonomik konjonktür bu
sınırlandırmada belirleyici rol oynayacaktır.
Yabancılar,
yukarıdaki sınırlamalara ek olarak, sadece Türk vatandaşları tarafından
yapılabilecek mesleklerde ve iş kollarında çalıştırılamamaktadır. Türk
vatandaşlarına özgülenen ve yabancıların çalışamayacağı meslekler ve iş kolları
şunlardır:
Diş
tabipliği, dişçilik, hastabakıcılık, Eczacılık, Veterinerlik, Özel hastanelerde
sorumlu müdürlük, Avukatlık, Noterlik, Serbest muhasebeci mali müşavirlik Özel
veya kamu kuruluşlarında güvenlik görevlisi, Kara sularında balık, istiridye,
midye, sünger, inci, mercan ihracı, dalgıçlık, arayıcılık, kılavuzluk,
kaptanlık, çarkçılık, katiplik, tayfalık, deniz bakkallığı, iskele, rıhtım
hamallığı ve her türlü deniz esnaflığı vb. Gümrük müşavirliği, Turist
rehberliği. [2]
3.
ÇALIŞMA İZNİNE İLİŞKİN İLKELER
3.1.
Çalışma İzninde Yetki ve Yükümlülük
Çalışma
izni, uluslararası işgücü politikası esas alınarak, Çalışma Bakanlığı
tarafından resmi bir belge şeklinde düzenlenen ve geçerlilik süresi içinde
yabancıya Türkiye'de çalışma ve ikamet hakkı veren izindir.
Türkiye'nin
taraf olduğu ikili veya çok taraflı anlaşmalar, uluslararası sözleşmeler veya
kanunla çalışma izninden muaf tutulan yabancılar hariç olmak üzere, Türkiye'de
çalışacak yabancıların çalışma izni almaları zorunludur.
Türkiye'deki
bir şirketin sermayedarı veya yönetim kurulu üyesi gibi pozisyonlarda olan
yabancıların aynı zamanda 'yabancı çalışan' olarak izin alıp almayacakları
konusu zaman zaman tartışıldığından, konuya Kanun'da açıklık getirilmiştir.
Buna göre, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu uyarınca kurulmuş olan, limitet
şirketlerin şirket ortağı olan müdürleri, anonim şirketlerin şirket ortağı olan
yönetim kurulu üyeleri, sermayesi paylara bölünmüş komandit şirketlerin
yönetici olan komandite ortakları da çalışma izni alarak çalışabileceklerdir. [3]
4. Çalışma
İzni Türleri
4.1. Süreli
Çalışma İzni
Çalışma
izni başvurusunun değerlendirilmesinden sonra çalışma izni verilmesi uygun
görüldüğü takdirde ilk çalışma izni, iş veya hizmet sözleşmesini aşmamak koşuluyla,
en çok bir yıl geçerli olacak şekilde verilir. Çalışma izni süresi aynı
işverene bağlı olarak uzatılacaksa, ilk kez uzatılmada en çok iki yıl, sonraki
uzatmalarda en çok üç yıl olabilmektedir. Çalışma izni olup, farklı bir işveren
yanında çalışmak üzere yapılan uzatma başvuruları ilk kez yapılan başvuru
olarak değerlendirilir. Kanun'da bu şekilde verilen çalışma izinleri için bir
isimlendirme yapılmamıştır ancak bir, iki ve üç yıllık sürelerle düzenlendiği
dikkate alınırsa, bu izinden "süreli çalışma izni" olarak söz etmek
mümkündür.
4.2. Süresiz
Çalışma İzni
Süresiz
çalışma izni, Türkiye'de uzun dönem ikamet izni veya en az sekiz yıl kanuni
çalışma izni olan yabancıların başvurabildiği çalışma iznidir. Yabancının uzun
dönem ikamet izni veya en az sekiz yıl çalışma iznine sahip olması süresiz
çalışma izni için ön koşul olmakla birlikte, iznin mutlaka verileceği anlamına
gelmemektedir. Süresiz çalışma izni olan yabancı, uzun dönem ikamet izninin
sağladığı tüm haklardan yararlanabilmektedir. [4]
4.3.
Bağımsız Çalışma İzni
Türkiye'de
kendi adına ve hesabına çalışacak profesyonel meslek mensubu yabancılar,
bağımsız çalışma izni alarak çalışabilmektedir. Profesyonel; bir işi kazanç
sağlamak amacıyla yapan kimsedir. Profesyonel meslekler diğer iş ve
mesleklerden bazı özelliklerinden dolayı farklılık göstermektedir. Bunlar,
toplumun bazı kesimlerince talep edilen ihtiyaçları karşılayabilecek bilgiye
yüksek düzeyde eğitim alarak ulaşmayı, meslekle ilgili sürekli öğrenim
bilincine sahip olmayı ve etik kurallar çerçevesinde faaliyet göstermeyi
gerektirmektedir. [5]
Bağımsız
çalışma izninin verilmesinde; yabancının eğitim düzeyi, mesleki deneyimi, bilim
ve teknolojiye katkısı, Türkiye'deki faaliyetinin veya yatırımının ülke
ekonomisine ve istihdama etkisi, yabancı şirket ortağı ise sermaye payı etkili
olmaktadır. Ayrıca, Uluslararası İşgücü Politikası Danışma Kurulu önerileri
doğrultusunda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca birtakım ölçütler de
belirlenebilmektedir. Kanun’da bağımsız çalışma izninin belirli bir süreyle
verileceği hüküm altına alınmış olmakla birlikte, ilk izin ve uzatma
süreleriyle ilgili ayrıntı bulunmamaktadır.
4.4.
Turkuaz Kart
Uluslararası
işgücüne ilişkin politikaların belirlenmesi, uygulanması, izlenmesi ile
yabancılara verilecek çalışma izni ve çalışma izni muafiyetlerine dair konuları
düzenleyen Uluslararası İşgücü Kanunu'nun dikkat çekici düzenlemelerinin
başında turkuaz kart uygulaması gelmektedir.
Turkuaz
kart; akademik alanda uluslararası kabul görmüş çalışmaları bulunanlar ile
bilim, sanayi ve teknolojide ülkemiz bakımından stratejik kabul edilen bir
alanda öne çıkmış olanlar ya da ihracat, istihdam veya yatırım kapasitesi
olarak ulusal ekonomiye önemli katkı sağlayan ya da sağlaması öngörülenler ile
nitelikli yabancı olarak değerlendirilen kişilere verilir. Bu çerçevede;
yabancının eğitim düzeyi, mesleki deneyimi, bilim ve teknolojiye katkısı,
Türkiye'deki faaliyetinin veya yatırımının ülke ekonomisine ve istihdama etkisi
ve Uluslararası İşgücü Politikası Danışma Kurulu önerileri doğrultusunda
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca belirlenen ölçütler dikkate alınır .
Turkuaz
kart uygulamasında ilk üç yıl, geçiş dönemidir. Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığı, geçiş dönemi içinde işveren veya yabancıdan yürütülen faaliyetlere
ilişkin bilgi ve belge talep edebilecektir. Bu süre sonunda koşullar olumluysa,
geçiş dönemi sonlandırılır ve kalıcı izin dönemine geçilir. Kalıcı döneme geçiş
için otomatik bir sistem söz konusu olmayıp, kart sahibi yabancının başvurusu
gerekmektedir. Başvuru, geçiş süresinin dolmasına yüz seksen gün kalmasından
itibaren başlar ve geçiş süresi dolmadan yapılmış olması gerekir. Süre
dolduktan sonra geçiş süresi kaydının kaldırılmasına ilişkin yapılan başvuru
reddedilir ve turkuaz kart geçersiz hale gelir. Bu arada, geçici koruma
sağlanan yabancılar turkuaz kart uygulamasından yararlanamamaktadır. [6]
5. Çalışma
İzni Muafiyeti
Türkiye'de
bir kısım yabancılara çalışma izni alma yükümlülüğü uygulanmaz. Anonim
şirketlerin Türkiye'de ikamet etmeyen yönetim kurulu üyeleri, diğer şirketlerde
ise yönetici sıfatı olmayan ortaklar ile Türkiye'de gerçekleştirdiği faaliyetleri
yüz seksen gün içinde doksan günü geçmeyen sınır ötesi hizmet sunucuları,
çalışma izni muafiyetinden yararlanabilmektedir.
Çalışma
izni muafiyetinde başvuru şartları ve işlemleri, bunların kapsamı, türü,
süreleri ile bu grupta yer alan yabancılar ve çalışma alanları konusunda
yönetmelikte yer alacak ilkeler belirleyici olacaktır. Bununla birlikte Kanun,
çalışma izni muafiyeti kapsamına alınacak bazı yabancıları ve çalışma
alanlarını belirlemiş bulunmaktadır.
Buna göre; [7]
1. Yabancı
ülkelerin Türkiye'deki diplomatik ve konsüler temsilciliklerine bağlı birim
olarak faaliyet gösteren okullarda, kültür kurumlarında ve din kurumlarında
görevli yabancılar,
2. Yabancı
ülkelerin Türkiye'deki diplomatik ve konsüler temsilciliklerinde diplomatik
kadro üyesi, konsolosluk memuru, idari ve teknik kadro üyesi ve konsolosluk
hizmetlisi, 3. Türkiye'deki uluslararası kuruluşlarda uluslararası memur
ve idari ve teknik personel olarak görev yapan kişilerin özel hizmetinde
çalışan yabancılar, Çalışma izninden muaftır.
Çalışma
izni muafiyeti, çalışma izni türleri içinde sayılmamış olsa da başvuru ve izin
alma prosedürlerinin uygulanıyor olması ve belge düzenlenmesi gibi bürokratik
işlemler söz konusudur. Çalışma izni muafiyeti kapsamındaki süreler, uzun dönem
ikamet izni veya süresiz çalışma iznine geçişte dikkate alınmamaktadır.
Çalışma
izni muafiyeti belgesi için başvuru, yurt içinde doğrudan Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığına, yurt dışında yabancının vatandaşı olduğu veya yasal
olarak bulunduğu ülkedeki Türkiye Cumhuriyeti büyükelçilikleri ya da
başkonsolosluklarına yapılabilmektedir. Yurt dışından yapılan başvurular
Bakanlığa iletilir.
6. Çalışma
İzni Başvurusu ve Değerlendirilmesi
6.1. Çalışma
İzni Başvurusunun Yapılması
Çalışma
izni başvurusu hem Türkiye içinden hem de yurt dışından yapılabilmektedir.
Başvuru yurtiçinde doğrudan Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına, yurt
dışında ise Bakanlığa iletilmek üzere yabancının vatandaşı olduğu veya yasal
olarak bulunduğu ülkedeki Türkiye Cumhuriyeti büyükelçilikleri veya
başkonsolosluklarına yapılabilmektedir.
Başvurunun
değerlendirilmesi sırasında uluslararası işgücü politikası, gerek görülürse
ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek
kuruluşlarının görüşleri ve çalışma izni puanlama sistemi dikkate alınır.
Başvuruların değerlendirilmesi normal koşullarda otuz gün içinde tamamlanır.
Çalışma
izni başvurusunun Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına ya da büyükelçilik
veya başkonsolosluklara yapılması zorunluluğunun bir istisnasını, bazı
yabancılar için başvurunun Dışişleri Bakanlığına da yapılabilmesi
oluşturmaktadır. Bu çerçevede, yabancı ülkelerin Türkiye'deki diplomatik ve
konsüler temsilcilikleriyle ya da Türkiye'deki uluslararası kuruluşlarla
ilişkili olan aşağıdaki yabancıların çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti
başvuruları Dışişleri Bakanlığına yapılmaktadır:
1. Bağlı
birim olarak faaliyet gösteren okullarda, kültür kurumlarında ve din
kurumlarında görevli yabancılar [muafiyet başvurusu]
2.
18.04.1961 tarihli Diplomatik İlişkiler Hakkında Viyana Sözleşmesi ile
24.04.1963 tarihli Konsolosluk İlişkileri Hakkında Viyana Sözleşmesi kap-
samında bağlı birim sayılmayan okul, kültür veya din kurumlarında görevli
yabancılar [çalışma izni başvurusu]
3.
Diplomatik kadro üyesi, konsolosluk memuru, idari ve teknik kadro üyesi ve
konsolosluk hizmetlisi; Türkiye'deki uluslararası kuruluşlarda uluslararası
memur ve idari ve teknik personel olarak görev yapan kişilerin eş ve çocukları;
karşılıklılık esasına veya ilgili ülkeyle yapılmış bulunan ikili anlaşmaya göre
belirlenmiş yakınları; yine bunların özel hizmetinde çalışan yabancılar [muafiyet
başvurusu].
Dışişleri
Bakanlığına yapılan söz konusu başvurulardan uygun bulunanlar, çalışma izni
verilmesi ya da çalışma izni muafiyeti tanınması amacıyla Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığına iletilir. Söz konusu yabancılara çalışma izni verilmesi
veya çalışma izni muafiyeti tanınabilmesinde İçişleri Bakanlığının olumlu
görüşünün aranması gerekmektedir.
3218
sayılı Serbest Bölgeler Kanunu kapsamında çalışacak yabancılar çalışma izni
başvurularını Ticaret Bakanlığına yaparlar. Bakanlık, çalışma izni
verilebileceğine ya da verilmemesi gerektiğine dair görüşünü Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığına iletir. [8]
6.2. Ön
İzin
Mesleki
yeterlilik gerektiren sağlık hizmetlerinde çalışacaklar için Sağlık
Bakanlığından, eğitim hizmetlerinde çalışacaklar için Milli Eğitim
Bakanlığından, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 34'üncü maddesi uyarınca
öğretim elemanı olarak çalışacaklar için Yükseköğretim Kurulundan, 5746 sayılı
Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun
ve ilgili mevzuat kapsamında Ar-Ge merkezi belgesi olan firmalarda Ar-Ge
personeli olarak çalışacak yabancılar için Bilim, Sanayi ve Teknoloji
Bakanlığından çalışma izni başvurusunun değerlendirilmesi amacıyla uygun görüş
alınması gerekmektedir.
Uluslararası
İşgücü Kanunu'nda uygun görüş alma işlemi "ön izin" olarak ifade
edilmiştir. Sağlık ve eğitim hizmetlerinde ön izin alınması gereken mesleklerin
neler olduğu Sağlık ve Millî Eğitim Bakanlığının görüşleri doğrultusunda
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca ayrıca belirlenmektedir.
Çalışma
izninin verilmesinde ön izin alınması zorunlu olan hizmet alanlarında çalışan
yabancıların, çalışma izni uzatma başvurularında da yine ön izin alınması
koşulu bulunmaktadır. [9]
6.3.
Çalışma İzni Başvurusunun Reddi
Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, doğrudan veya dış temsilcilikler kanalıyla
gerçekleştirilen başvuruları aldıktan sonra yapacağı değerlendirmede, aşağıda
sayılan hususlardan birinin veya birkaçının varlığını tespit ettiğinde çalışma
izni vermez.
1. İlgili
kurum ve kuruluşların görüşleri, bölgesel ve küresel gelişmeler ile ulusal
gereklilikler doğrultusunda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca belirlenen,
Türkiye'nin yabancı istihdamına ilişkin işgücü politikalarına uygun olmama
2.
Başvuruyu sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerle yapma
3. Türk
vatandaşı yerine yabancı çalıştırma gerekçesini yeterli görmeme
4.
Yabancılara yasaklanmış mesleklerde çalışma izni talebinde bulunma
5.
Çalışılacak sektörün gerektirdiği nitelik ve uzmanlığı taşımama
6. Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca belirlenmiş değerlendirme ölçütlerini
karşılamama
7. YUKK'un 7'nci, 15'inci ve 54'üncü maddeleri
kapsamına girme
8. Kamu düzeni, kamu güvenliği veya kamu sağlığı
açısından sakıncalı bulunma
9.
Türkiye Cumhuriyeti'nin tanımadığı veya diplomatik ilişkisinin bulunmadığı ülke
vatandaşlarından olma
10.
Başvuruyu süresi içinde yapmama
- Eksik
bilgi ve belgeleri zorunlu olan süre içinde tamamlamama
Ön izin
alınmasının zorunlu olduğu hizmet alanlarına ilişkin çalışma izni
başvurularında, çalışılacak sektörün gerektirdiği nitelik ve uzmanlığın taşınıp
taşınmadığına bakılmaz. Zira ön izin, aynı zamanda çalışma izin talebinde
bulunan yabancının çalışacağı alandaki nitelik ve uzmanlığa sahip olduğu
anlamına gelmektedir.
Uluslararası
İşgücü Kanunu'nda, yabancı uyruklu öğretim elemanı olarak çalışacakların
başvurularının ne şekilde değerlendirileceği ele alınmıştır. Buna göre, 2547
sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 34'üncü maddesi uyarınca çalışacak yabancı
uyruklu öğretim elemanlarının çalışma izni başvurularının değerlendirilmesinde,
Uluslararası İşgücü Kanunu'nun 7'nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı
fıkraları ile 9'uncu maddesinin (f), (g) ve (g) bentleri saklı kalmak üzere
birinci fıkrasının uygulanmayacağı belirtilmiştir.
Yukarıda
atıf yapılan madde ve bentler çerçevesinde, hakkında söz konusu Kanun'un 9'uncu
maddesinin birinci fıkrası hükmü uygulanmayacak haller şu şekilde oluşmaktadır:
1.
Uluslararası işgücü politikası
2. İlgili
kamu kurum ve kuruluşları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının
görüşleri
3.
Çalışma izni puanlama sistemi
4.
Türkiye'nin yabancı istihdamına ilişkin işgücü politikalarına uygun olmama
5. Başvuruyu
sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerle yapma
6. Türk
vatandaşı yerine yabancı çalıştırma gerekçesini yeterli görmeme
7.Yabancılara
yasak mesleklerde çalışma izni talebinde bulunma
8.
Çalışılacak sektörün gerektirdiği nitelik ve uzmanlığı taşımama
9.
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca belirlenmiş değerlendirme ölçütlerini
karşılamama
10.
Başvuruyu süresi içinde yapmama
-Eksik
bilgi ve belgeleri zorunlu olan süre içinde tamamlamama [10]
6.4.
Çalışma İzni ve Çalışma İzni Muafiyetinin İptali
Çalışma
izni ve çalışma izni muafiyeti, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca iptal
edilmediği sürece, düzenlendiği süreye bağlı olarak geçerlidir. Çalışma izni
veya çalışma izni muafiyeti şu hallerde iptal edilmektedir:
1.
Yabancının veya işverenin talebi
2.
Çalışma izni uygun görülen yabancının, çalışma izninin başladığı tarihten
itibaren altı ay içinde Türkiye'ye gelmemesi
3.Pasaportun
veya pasaport yerine geçen belgenin geçerlilik süresinin bulunmaması
4.
Çalışma izninin veya çalışma izni muafiyetinin, iznin veriliş amacı ve şekline
aykırı olarak kullanılması
5.
Çalışmanın herhangi bir nedenle sona ermesi
6.
Çalışma izni başvurusunun sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerle yapıldığının
sonradan tespit edilmesi
7.
Turkuaz kart sahipleri için uygulanan geçiş döneminde işveren veya yabancıdan
yürütülen faaliyetlere ilişkin istenen bilgi ve belgelerin sunulamaması ya da
bunların uygun nitelikte olmaması
8. İçişleri
Bakanlığınca, yabancının YUKK'un 7'nci, 15'inci ve 54'üncü maddeleri kapsamında
olduğunun bildirilmesi
9. Süreli
çalışma izinlerinde aralıksız olarak altı aydan, bağımsız ve süresiz çalışma
izinlerinde ise aralıksız olarak bir yıldan uzun süre Türkiye dışında kalınması
10.
Turkuaz kart sahibi yabancı için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı
tarafından belirlenen yurt dışında kalış süresinin aşılması. [11]
7. İstisna Kapsamında Çalışma İzni Verilebilecek
Yabancılar
Uluslararası İşgücü Kanunu, bazı yabancılar
için çalışma izninin türü, süresi, başvuru usul ve esasları ile başvurunun
değerlendirme ölçütleri bakımından istisna getirmektedir. Kanun'un uygulamasını
göstermek üzere çıkarılacak yönetmelikte belki de en fazla açıklanması gereken
konuların başında söz konusu istisnalara ilişkin düzenlemeler gelmektedir.
Uluslararası işgücü politikasına uygun olma dışında, pek çok istisna
detaylandırılmaya muhtaçtır.
Kanun'da
yer aldığı şekliyle istisna kapsamında çalışma izni verilebilecek yabancılar şunlardır:
1. Eğitim
düzeyi, ücreti, mesleki deneyimi, bilim ve teknolojiye katkısı ve benzeri
özellikleri itibarıyla nitelikli işgücü olarak değerlendirilenler
2. Bilim ve teknolojiye katkısı, yatırım veya
ihracat düzeyi, sağlayacağı istihdamın büyüklüğü ve benzeri özellikleri
itibarıyla nitelikli yatırımcı olarak değerlendirilenler
3.
Belirli bir süre için işvereni tarafından Türkiye'de gerçekleştirilen bir
projede istihdam edilenler
4. İçişleri veya Dışişleri Bakanlıkları
tarafından Türk soylu olduğu bildirilenler
5. Kuzey
Kıbrıs Türk Cumhuriyeti vatandaşı olanlarda
6. Avrupa
Birliği üyesi ülke vatandaşları
7. Uluslararası
koruma başvurusu sahibi, şartlı mülteci, geçici koruma sağlanan veya vatansız
ya da mağdur destek sürecinden yararlanan insan ticareti mağdurlar
8. Bir
Türk vatandaşıyla evli olup Türkiye'de evlilik birliği içinde yaşayanlar
9. Yabancı devletlerin ve uluslararası
kuruluşların Türkiye'deki temsilciliklerinde diplomatik dokunulmazlığı olmadan
çalışanlar
10.
Bilimsel, kültürel, sanatsal veya sportif alanındaki başarıları ile
uluslararası düzeyde seçkin kişiler. [12]
8. Doğrudan Yabancı Yatırımlarda Yabancı
Uyruklu Personel İstihdamı
Doğrudan
yabancı yatırımların özendirilmesi ve gerçekleştirilmesi amacıyla, özellik
gösteren doğrudan yabancı yatırımlarda istihdam edilecek yabancı uyruklu kilit
personel için kolaylaştırılmış bir izin sistemi getirilmiştir.
Kolaylaştırılmış
çalışma izni sistemi içinde değerlendirilecek kilit personel şunlardır:
1.
Şirketin üst yönetiminde ya da yürütme pozisyonunda bulunmak, şirketin tamamını
veya bir bölümünü yönetmek, şirketin denetçilerinin, idari veya teknik
personelinin işlerini denetlemek veya kontrol etmek, şirkete yeni personel
almak ya da mevcut personelin işine son vermek veya bu konularda teklif yapmak
görevlerinde bulunan veya bu konularda teklif yapmak ya da mevcut personelin
işine son vermek veya bu konularda teklif yapmak görevlerinde bulunan veya
konularda yetki sahibi şirket ortağı,
yönetim kurulu başkanı, yönetim kurulu üyesi, genel müdür, genel müdür yardımcısı, şirket müdürü, şirket müdür
yardımcısı ve benzeri mevkilerde görev yapanlar
2. Şirketin
hizmetleri, araştırma cihazları, teknikleri ya da yönetimi için temel sayılan
bilgiye sahip olanlar
3.
Şirketin irtibat bürolarında, yurt dışındaki ana şirket tarafından adına yetki
tan belgesi düzenlenen kişiler
Özellik
gösteren doğrudan yabancı yatırımlarda istihdam edilecek kilit personel
statüsündeki yabancılar, çalışma izni başvurusunu yurt dışında uyruğunda
bulundukları veya daimî ikamet ettikleri ülkedeki Türkiye Cumhuriyeti
temsilciliklerine, yurt içinde doğrudan Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına
yapabilmektedirler. [13]
9.
Yabancı Öğrenciler
Türkiye'de
sadece üniversitelerin örgün öğretim programlarındaki ön lisans, lisans, yüksek
lisans ve doktora öğrencilerinin çalışabilmesine izin verilmektedir. Ön lisans
ve lisans öğrencileri bu haklarını öğrenimlerinin ilk yılını tamamladıktan
sonra çalışma izni alarak kullanabilmektedir. Lisansüstü ve doktora öğrencileri
için bir yıllık bekleme koşulu bulunmamaktadır.
Ön lisans
ve lisans öğrencilerinin çalışma hakkına ilişkin kurallar İçişleri Bakanlığı
ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlıkları tarafından ortaklaşa
belirlenmektedir Yabancıların çalışma hayatını düzenleyen UİK'de ön lisans ve
lisans öğrencilerinin çalışma hakkına ilişkin kuralların Göç Politikaları
Kurulunca belirlenen esaslar çerçevesinde İçişleri Bakanlığının görüşü alınarak
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından belirleneceği şeklinde yer alan
ifadenin YUKK'ta yapılan son değişiklikler çerçevesinde ele alınması
gerekecektir.
Çalışma
izninin ikamet izni yerine geçeri olduğu dikkate alındığında (YUKK, md. 27),
çalışma izni alan yüksek lisans veya doktora öğrencilerin çalışma izni
sürelerinin tamamının ikamet izni süreleri toplamına katılması, aynı dönem için
geçerli olan öğrenci ikamet izni süresinin ise hesaplama dışında tutulması
gerekecektir. Kaldı ki çalışma izninin geçerli olduğu süre içinde ikamet izni
alma yükümlülüğü kalkmaktadır.
Yabancı
öğrencilerin çalışma izinleriyle ilgili düzenlemeler getiren UİK'un bir yıl
içinde çalışma izni başvurusu yapıldığında başvuru değerlendirmeye 19'uncu
maddesinin beşinci fıkrasına göre lisans mezuniyet tarihinden itibaren
alınmaktadır. Buradaki sınırlamadan, bir yıl içinde çalışma izni almak için
başvurmayan mezunların Türkiye'de artık çalışamayacakları anlamı
çıkarılmamalıdır. Şayet bir yıl dolduktan sonra başvuru yapılmışsa başvurular
genel çalışma izni prosedürleri çerçevesinde değerlendirilmektedir. [14]
10. Mavi Kart Sahipleri
Türk
Vatandaşlığı Kanunu'nun 28'inci maddesi kapsamında doğumla Türk vatandaşı olup
da çıkma izni almak suretiyle Türk vatandaşlığını kaybedenler ve üçüncü
dereceye kadar olan altsoylarına düzenlenen mavi kart, hukuken yabancı
olmalarına rağmen sahiplerine izin almadan çalışabilme hakkı tanımaktadır. Tanınan
bu hak bazı alanlarda sınırlandırılmıştır. Söz konusu kişiler, kamu kurum ve
kuruluşlarında işçi, geçici veya sözleşmeli personel olma durumu hariç, bir
kadroya dayalı ve kamu hukuku rejimine tabi olarak asli ve sürekli kamu hizmeti
görevinde alışamamaktadırlar.
11. ÇALIŞMA
İZNİ ALMADAN ÇALIŞMA VE ÇALIŞTIRMA
Türkiye'deki
çalışma hayatının yabancılar için belli kurallarla düzenlenmesinin temel amacı,
yabancıların ihtiyaç duyulan alanlarda kayıtlı ve güvenceye dayalı
çalışabilmelerini sağlamaktır. Bu bakımdan izinsiz ve kayıt dışı istihdamla
mücadelenin önemli bir parçasını da denetleme oluşturmaktadır. UİK kapsamındaki
yabancıların ve işverenlerin yükümlülüklerini yerine getirip getirmediklerinin
tespiti için aşağıdaki kamu personeli görevlendirilmiştir:
1.
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı iş müfettişleri
2. Sosyal
Güvenlik Kurumu müfettişleri
3. Sosyal
güvenlik denetmenleri
Bunların
dışında, kamu idarelerinin denetim elemanları ile kolluk kuvvetlerine, kendi
mevzuatları gereğince yaptıkları denetim, inceleme ve kontrol sırasında
karşılaşacakları izinsiz çalışmaya ilişkin hususları Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığına bildirme görevi verilmiştir.
Adı geçen
Kanun'da belirlenen kuralların dışında çalıştığı tespit edilen göçmen işçilere
Ve bunları
çalıştıran işverenlere aynı Kanun'un 23'üncü maddesi uyarınca, çalışma ve iş
kurumu il müdürlüklerince idari para cezası uygulanmakta, ayrıca sınır dışı
işlemleri için konu İçişleri Bakanlığına bildirilmektedir. [15]
12. Yabancının
Çalışma İzni İçin Online Başvuru Nasıl Yapılır?
Yurt dışı
başvurularında ikinci, yurt içi başvurularında ise birinci basamak olarak
online başvuru yer alır. 2010 yılında yabancıların çalışma izni alınmasına
ilişkin sistem kurulmuştur. Kanunun belirttiği üzere, yabancı çalışma izni veya
çalışma izni muafiyeti başvuruları bu sistem üzerinden yapılacaktır.
Çalışma
izinlerinde resmi bir başvuru olarak e-Devlet sistemi üzerinden bir başvuru
yapılır. Bağımsız çalışma izni dışında online başvuru işveren tarafından veya
işveren tarafından yetkili kılınmış bir vekil aracılığı ile yapılabilir.
Sisteme erişim e-Devlet kapısı (www.turkiye.gov.tr) üzerinden sağlanabileceği
gibi direkt olarak bakanlığın internet sitesine de (www.csgb.gov.tr/uigm)
başvurulabilir.
Elektronik
sisteme geçilmesi ile zorunlu olarak KEP uygulaması başlamıştır. Dolayısı ile,
bağımsız çalışma izni başvurusunda bulunan yabancı, diğer hallerde işveren KEP
adresine sahip olması gerekir. Şunu da belirtmekte fayda vardır ki; e-Devlete
sadece Türk vatandaşları tarafından erişim sağlanabildiği için yabancı eğer
bağımsız çalışan olarak başvuruda bulunacak ise bir Türk Vatandaşına vekâlet
vermek suretiyle başvurusunu yapması gerekecektir. [16]
Online
başvurunun adımlarını sıralayacak olursak;
1. Aşama:
E-Devlete giriş şartlarının yerine getirilmesi,
2. Aşama:
E-Devlet kapısı veya direkt bakanlığın internet sitesinden sisteme erişim
sağlanması,
3. Aşama:
İşveren kaydının oluşturulması,
4. Aşama:
Yabancıya ait bilgilerin doldurulması,
5. Aşama:
Fotoğraf ve belgelerin yüklenmesi,
6. Aşama:
E-imza kullanılarak başvurunun tamamlanması.
13. Yabancının
Çalışma İzni Başvurusunda Hangi Belgeler Gerekmektedir?
Çalışma
izni için ilk başvuruda bulunurken birtakım belgelerin hazırlanması
gerekmektedir. Yabancı bakımından hazırlanması gereken belgeler şu şekildedir;
1. İşveren
ve yabancı tarafından imzalanmış iş sözleşmesi,
2. Pasaport
sureti,
3. Türkçe
tercümesi yeminli mütercim veya resmi makamlarca onaylı Diploma veya Geçici
Mezuniyet Belgesi sureti [ev hizmetlerinde zorunlu değildir],
4. Son ay
6 içerisinde çekilmiş biyometrik fotoğraf,
5. İkamet
izni [yurt içinden yapılacak başvurularda istenir].
İşveren
tarafından hazırlanması gereken belgeler ise;
1. Kuruluşun
en son sermaye ve ortaklık yapısını gösteren Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi.
2. Son
yıla ait, vergi dairesi veya yeminli mali müşavir onaylı bilanço ve kar/zarar
tablosu.
Ön izin
belgesi:
– Millî
Eğitim Bakanlığı’na bağlı bir özel eğitim kurumu ise Millî Eğitim Bakanlığı
tarafından yabancının mesleki yeterliliğini gösteren izin belgesi.
– Sağlık
Bakanlığı’na bağlı bir özel eğitim kurumu ise Sağlık Bakanlığı tarafından
yabancının mesleki yeterliliğini gösteren izin belgesi.
– YÖK’e
bağlı özel bir eğitim kurumu ise ilgili kurumda çalışacak öğretim görevlisi
için Yükseköğretim Kurumu’ndan alınmış izin belgesi.
– Ar-Ge
personeli olarak çalışacak yabancılar için Bilim, Sanayi ve Teknoloji
Bakanlığından alınmış izin belgesi gerekmektedir.
İzin,
Ruhsatname veya Kuruluş Belgesi:
– Yabancı
istihdam edecek özel öğretim kurumları için, Millî Eğitim Bakanlığından alınmış
“Kurum Açma ve Öğretime Başlama İzni” ve “Ruhsatname”.
– Yabancı
istihdam edecek özel sağlık kurumları için, İl Sağlık Müdürlüğü’nden alınmış
Faaliyet İzin Belgesi.
– Turizm
işletme belgesi bulunan işyerlerinde istihdam edilecek yabancılar için Kültür
ve Turizm Bakanlığı’ndan alınmış İşletme ve Yatırım Belgesi, belgeli işletme
değil ise Ticaret odasından alınmış Faaliyet Belgesi.
– İrtibat
bürolarında istihdam edilecek yabancılar için Ekonomi Bakanlığı’ndan alınmış
faaliyet izni şeklindedir.[17]
Uygulama
Yönetmeliğinin 15’inci maddesinde de açıkça belirtildiği üzere, bakanlık
tarafından istenen bu belgeler online ortamda iletilecek olup; ayrıca elden ya
da posta yoluyla ayrıca gönderilmesine gerek yoktur.[18]
Stj. Av. Shiva Malkoç
Kaynakça:
1. RG, 13.08.2016,
Sayısı:29800
2. Asra, Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular] ,2023, S327
3. Asra,
Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular], Ankara ,2023, S327
4. Bkz. YUKK,
md.44
5. H. Şebnem
Seçer, Profesyonel Mesleklere ve Profesyonel Bireylere Güven, Erişim:11.06.2018
6. UİK, Md.11/6.
7. UİK, Md.
14/1,14/2
8. Asra, Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular],2023,
S 332
9. UİK, Md. 8/5
10. Asra, Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular],2023,
S 334
11. Asra, Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular],2023,
S 335
12. Asra, Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular],2023,
S 341
13. UİK, Md.
7-8
14. Asra, Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular],2023,
S 343
15. Asra,
Dr. Aydoğan, Yabancılar Hukuku [Temel Konular],2023, S 345
16. Öztürk,
Ali İhsan, “6735 Sayılı Uluslararası İşgücü Kanunu Uyarınca 100 Soruda Yabancı
Uyrukluların Türkiye’de Çalışması”, S. 64, Seçkin, 2018.
17. https://www.csgb.gov.tr/uigm/belgeler/izin-degerlendirme-sureci/
18.
Yıldızhan, İsmail, “6735 Sayılı Uluslararası İşgücü Kanununa Göre Yabancıların
Çalışma İzni Alma Şartları ve Usulü”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2021.